Sene 1960'lar, mevsim yaz, hepimiz keyifliyiz biraz biraz. Yazlık sinemaların büyüleyici atmosferi, fiyakalı giyimler, duygusal yaşamlar, sevgiyle sarılmalar, öz-gürlüğe koşan üniversiteliler, masumiyetle yıkanmış, sevgiyle sarmalamış, filmlerdeki izlediğimiz karekterle-rin var olduğuna inandığımız, hayatı sonsuzmuş gibi ya-şadığımız, her insan iyidir diye düşündüğümüz masu-miyet yılları.

Oysaki hayat su gibi akıp giden, başlangıç ve bitiş noktası içinde kaybolduğumuz bir filmmiş. Hayat bazen sizi kör kuyuya atar, bazen gökyüzüne uçururmuş. Bazen çırpınmalarınızı seyredermiş. Her şey vaktini bekler, vaktinde yaşanırmış. Ağlatırken güldürür, güldürürken düşündürürmüş. Gençlikte tadına doyulmayan hayat, sonrasında acı bir tat bırakmaya başlarmış. Işık hızıyla geçen ömre dönüp baktığımızda eski bir filmin karelerinde bulurmuşuz kendimizi. Bazen güldüren, bazen düşündüren, bazen hüzünlendiren.

Finalde her yaşanmışlığın bir karşılığının olduğu, duyguların da tıpkı mevsim geçişleri gibi, bazen üşütüp, bazen ısıttığı bir hayat sunduğunu görür, duyguların dört mevsimi ile varlığımızı sürdürürüz.

Öykü - 188 Sayfa