Islanmak Acıyı Giydirmektir - Zeynep Kurada

İçlerini çekerken bir şey dökülüyor ortalığa. Vitrin yalayan
kediler gibi temizliyorum. Görüntüde bir çıkış kapısı olmalı.
Çemberler, sınırlar içindeyiz. Bir çip takıp izliyor birileri.
Tedirginlik, korku ve sonunda her oyuncu gibi seni izleyene
dönersin.
İçimde bir sandal geziniyor. Kederli bir göl. Bu aralar aynı
yankıyı duyuyorum, “Ellerini yağmura tutulan bir evde bırak.”
Ellerimden ne istiyorsunuz?
Ve perde! Sevmek acıdır. Herhangi bir sevmekten söz etmiyorum.
Büyük yalanlar gibi sevmek anlatmak istediğim. Bir
yerde söyledim, dilersen tekrar edebilirim.