MÜDESSİR OĞUR - KÖYÜN İLK TİYATROSU

Kırk beş dakika sürdü. Önce askerler köyü bastı, bir ihbar üzerine, çocuklarınız neden dağa çıkıyor diye? Ardından onlar bastı köyü, gençler neden askere gidiyor? diye...
Oyunun üzerinden kırk beş dakika geçtikten sonra Başçavuş Nazım Oğuz’un esmer, dolgun ve tıraşlı yüzü git gide kıpkırmızı kesilmişti. Yanındaki rütbelilerin yüzleri ise kireç gibiydi. Köylüler de kumsalda uzanan yarı çıplak insanlar içinde kalakalmış vaziyetteydiler sanki. Dağın eteğinde çıkıp, köyün alanına doğru gizlice sığınan onlar ise tiyatroyu izleyerek boyunlarını bükmüş ve yüzleri gerin telleri gibiydi. Her iki taraf da kendisini izlemişti aslında. Görsel empati gibi bir şeyler olmuştu. İlk defa dışarıdan kendilerini görüyorlardı. Empati yapmaya başlamışlardı.