YAZ BAKIŞLI NERGİS - BÜLENT GÜLDAL

Yıllardır geciken nergis
bir anlam fırtınası şimdi
aşka mabede ne gerek

Gecesi yok gündüzü yok
dünya dönüyor başında
kumsalını yitiren bir sarhoşun

Yazdan kalma akşamın
kıyısında dalgın gölgesin
göller boğuyor seni

Okşadığın el, öptüğün dudak 
hüznün kandilini söndürüyor
göğsünde olduğunu unutarak