63 Yapraklı Gül / Cuma Buğdaycı

Ey Gül Kokulu Sultanım!
Sen Risâlet ülkesinin padişahısın.
Sen son Nebîlik tahtının ve tâcının sahibisin.
Ey Efendim!
Sen yokken artık dikenler ayaklara değil yüreklere batmaya başladı. Sevda yükünü yitirdik. Özlem kırbası delindi. Aşk kervanı dağıldı. Teslimiyet hırkasından yamalar söküldü. Endişe tokmakları başlara vurmaya başladı. Kısacası dünya altında ezildik. Kurumuş çorak topraklarımız (gönüllerimiz) var. Salât ve Selâm’ın bize sekînet veren tek dayanağımız. Çöller hayat buluyor. Seraplar, hakikatlere dönüyor.
Ey Peygamberlerin Sultanı!
Davranışlarınla âlemler hayat buldu. Gözler asıl körlükten kurtuldu. Dünya kaygısı yerine O’nun rızası yaratılış amacı oldu ve hakikat anlaşıldı. Senin Livâ sancağın var. Akan Kevser’e değil başında durana hasretimiz var!